วิดีโอโป๊เป็นประเด็นร้อนในสังคมมานานแล้ว ในความเป็นจริงมันได้รับความนิยมอย่างมากจนตอนนี้มีกฎหมายที่ห้ามการผลิตและการจัดจําหน่ายวิดีโอเหล่านี้ ตอนนี้กลุ่มนักวิชาการคริสเตียนได้ตีพิมพ์หนังสือที่ยืนยันว่าสื่อลามกเป็นสิ่งจําเป็นต่ออารยธรรมและเสรีภาพ อย่างไรก็ตามปัญหาที่ว่าสื่อลามกเป็นศีลธรรมยังคงเป็นที่อภิปรายอยู่หรือไม่ ในหนังสือพิมพ์ของเธอ Newitz เขียนว่าการเซ็นเซอร์ไม่ใช่คําตอบ
แม้ว่าความถูกต้องตามกฎหมายของสื่อลามกจะถูกอภิปราย แต่ความจริงก็คือมันเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจ หลายประเทศมีกฎหมายว่าด้วยการกระจายและการผลิตสื่อลามก บางรัฐได้สร้างกฎหมายของตนเองที่ควบคุมอุตสาหกรรม ข้อ จํากัด เหล่านี้บางอย่างออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลถูกส่งวิดีโอโป๊ แต่ถ้าคุณต้องการดูภาพอนาจารในรูปแบบที่บริสุทธิ์ที่สุดควรเยี่ยมชมเว็บไซต์ที่อนุญาตให้ผู้ชมดูเนื้อหาโดยไม่ระบุชื่อ
ภาพอนาจารเป็นหัวข้อที่ถกเถียงกันโดยมีกฎหมายควบคุมการใช้งานและการผลิต มันถูกลงโทษครั้งแรกในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ในปี 1857 ภายใต้พระราชบัญญัติสิ่งพิมพ์ลามกอนาจารของอังกฤษ พระราชบัญญัตินี้ให้อํานาจศาลในการยึดสื่อลามกอนาจาร เทียบเท่าอเมริกันคือพระราชบัญญัติ Comstock ปี 1873 ซึ่งห้ามการส่งวัสดุลามกทางไปรษณีย์ กฎหมายทั้งสองฉบับถูกยกเลิกและกฎหมายทั้งสองไม่ได้กําหนดสิ่งที่เป็นสื่อลามก
ภาพอนาจารจํานวนมากถูกถ่ายทําในประเทศไทย อุตสาหกรรมเพศที่กําลังเติบโตของประเทศได้นําไปสู่ตลาดที่มีชีวิตชีวาสําหรับสาวไทย นักท่องเที่ยวทางเพศจํานวนมากเดินทางไปยังประเทศเพื่อสาวบาร์บางและถ่ายทําการกระทํา ด้วยนางแบบสาวสวยตัวเล็กและหนุ่มสาวของพวกเขาประเทศไทยเป็นจุดรวมสําหรับผู้ผลิตสื่อลามก พวกเขายังเป็นทางเลือกที่นิยมในหมู่ผู้หญิงเอเชียจํานวนมากที่ต้องการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย
ภาพอนาจารไทยได้กลายเป็นหนึ่งในรูปแบบที่นิยมมากที่สุดของความบันเทิงสําหรับผู้ใหญ่ ซึ่งแตกต่างจากในประเทศอื่น ๆ อีกมากมายวิดีโอที่ผลิตในประเทศไทยในราคาที่ค่อนข้างต่ํา ภาพอนาจารจํานวนมากถูกถ่ายทําในประเทศไทยเพราะค่าใช้จ่ายในการถ่ายทําต่ํามากจนเป็นไปได้ที่จะถ่ายฉากโดยไม่ผิดกฎหมาย มันยากมากที่จะถ่ายทําการกระทําในประเทศที่ค่าแรงสูงมาก ในประเทศเช่นประเทศไทยเงินดึงดูดมากที่จะใช้จ่ายในสื่อลามก
เท่าที่เนื้อหาของสื่อลามกเกี่ยวข้องอินเทอร์เน็ตเป็นฮอตสปอตสําหรับผู้ที่ชื่นชอบหนังxญี่ปุ่น ในขณะที่วิดีโอบางรายการถูกแบนเนื่องจากเนื้อหากราฟิกของพวกเขาหลายคนยังคงพยายามส่งเสริมวัฒนธรรม สําหรับผู้ที่สนใจในสื่อลามกมีตัวเลือกต่าง ๆ มากมาย แต่คนส่วนใหญ่ที่ดูวิดีโอเหล่านี้ตระหนักว่าพวกเขามีผลกระทบเชิงลบต่อชีวิตของพวกเขา วิดีโอลามกอนาจารส่วนใหญ่ถือว่าไม่เหมาะสมสําหรับคนจํานวนมาก
คําว่า “สื่อลามก” มาจากคําโป๊ภาษากรีกโบราณซึ่งหมายถึงโสเภณีหญิง คํานี้ให้ความรู้ความเข้าใจกับคําภาษาอินโด – ยูโรเปียน pernemi ซึ่งหมายความว่า “ฉันขาย” คํานี้ยังใช้เพื่ออ้างถึงภาพของสื่อลามกเหล่านี้ คนที่ดูวิดีโอเหล่านี้ถือว่าเป็น pornophobe เนื้อหาประเภทนี้คล้ายกับภาพที่โจ่งแจ้งทางเพศ
คําว่าสื่อลามกมาจากคําโป๊ภาษากรีกโบราณซึ่งหมายถึง “โสเภณีหญิง” ในภาษาอินโด – ยุโรป pernemi หมายถึง “ฉันขาย” ในกรีซโบราณคําว่า “pornai” เป็นทรัพย์สินของ Pornopoliskos แมงดา ดังนั้นคําว่า ‘สื่อลามก’ จึงมีความหมายที่แตกต่างกันสองประการ: ‘สื่อลามก’ ที่เราเห็นในวิดีโอและการเป็นตัวแทนกราฟิกของ pornai
วิดีโอโป๊เป็นวิธีที่ดีในการให้ความบันเทิงกับตัวเองในขณะที่คุณทํางาน ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้ชมตัวยงหรืออยากรู้อยากเห็นวิดีโอเหล่านี้อาจเป็นแหล่งความบันเทิงที่ยอดเยี่ยม คําว่า “pornai” และ “pornovideo” นั้นมาจากคําภาษากรีกเดียวกันสื่อลามก หลังเป็นตัวย่อของสื่อลามกและหมายถึงการแสดงกราฟิกของสื่อลามก
บีบีซีได้ออกอากาศชุดของโปรแกรมในหัวข้อ ผู้เขียน h2g2 ยังได้เขียนบทความที่มุ่งเน้นไปที่ประวัติศาสตร์ของมัน ‘ภาพอนาจาร’ ได้กลายเป็นส่วนสําคัญของวัฒนธรรมสมัยใหม่ แต่มันเป็นศีลธรรมจริงๆเหรอ? ไม่แน่นอน การศึกษาโดย Martin Amis ยืนยันว่าไม่มีความแตกต่างระหว่าง ‘สื่อลามก’ และ ‘pornovideos’